Duyuyorum

Kış dönencesinden yankıyor sevişken sesleriniz 

O, yeryüzü ile gökyüzü arasına sıkışmış en uzun gece

Nihayet ışımaya güç bulabilmişken

Ve ben

Sabahın ilk gülünü hüzünlü acıbadem aşkınızın üzerine bırakıyorken

Dupduru gülen, sakin gölgeleriniz

Derin avlulu bir evin kış beyazına en güzel anılarını çiziyorlar