Terkedilmiş, ıssız bir tapınak gibi kapıları örtük yüreğimden çıkmalıyım.

 

Dost kalabalıklara karışmalıyım.

 

Yağmurda ıslanmalı, güneşli kumsallarda deniz yıldızları toplamalıyım.

 

Yırtık bulutların arasından gülümseyen güz sabahı ,

Mayıs günlerinin öğle üzerleri olmalıyım.

 

Avuçlarıma portakal çiçeği kokulu rüzgârlar biriktirmeliyim.

 

Ay ışığında uzayıp giden ovada , gümüşî derenin mırıldanışı,

Gökyüzünde iz bırakan tepeler olmalıyım.

 

Başındaki tatlı telâşları ile saka kuşu olmalıyım böğürtlenin dikeninde.

 

Eylülün hüznüne adanmış içli bir şiir olmalıyım.

 

Çocukların bir kamıştan üfleyerek eğlendiği sabun köpükleri olmalıyım mavili pembeli.

 

Telâşsız, huzurlu bir sevgi olmalıyım ; kendi ellerimden tutmalıyım.