Karanlığın hangi eliydi yüreğime bukağı vuran

 

Rüzgârın hangi köşesi dağıtacaktı güzün kararsız kederini

 

Düşlerimin hangi ucundan yükselecekti gün iri ışık damlalarıyla

 

Ne vakit içime dalıp baksam kendime

Her yerden çok uzakta olduğumu görüyorum

 

Dilimde bir sözcük kesiği

 

Delirmek sızıyor ara sıra düşüncelerime