Dinlerken
Öğle üzeriydi
Yoldaydım
İncecik karla karışık bir yağmurla birlikteydim
Çalmaya başladı
Dinlerken
Bir damla
Sadece
Tek bir damla
Cam gibiydi
Pınarımda
Pırıl pırıl Işıl ışıl
Tutamadım
Yuvarlandı
Burnumun ucundan kaydı, üst dudağımın
ortasındaki belli belirsiz yumuşak çukurluğa doldu ilkin
Sonra
Çenemin solgun kıvrımına dokundu usulca
Boynumda nasıl da ürkekti
O, ne bir hüznün pusuydu tek başına
Ne de mutluluğun parıltısıydı sadece
Kocaman, yaşanmış bir ömür gizliydi sanki içinde
Bütün her şeyi ile dopdolu bir ömür gibiydi
Gölgeleriyle, loşluklarıyla
beraber ışıyan dingin bir zaman silsilesi
Seyrettim onu uzun uzun bir damlanın uçsuz bucaksızlığında
Ve
O kayıp gidiyordu
