Birbirinin yollarını kesen gölgelerin kalabalığında,güneş akşamın eşiğine çekilirken, sessiz sözcüklerimin olanca gücü ile sesleniyorum ona ve diyorum ki: 

"İlk nahif ışınlarının erdenliğini kuttörenlerle kutsamak için bekleyeceğim seni, yine gel ve yine Hayat ol...