Sen arasıra ve belli belirsiz duyumsadığım bir sanrı olmalısın.

Bir yanılsamasın sen içimin ayak basılmamış kimsesizliğinde tutunamayan;

Zamana sinen sızılı kaygısın.

Ve ben seni,

Portakal bahçelerinin turuncu göğüne karşı

Bir rüzgâr gülünün ayak uçlarında, 

Taze bahar toprağına gömüyorum.