Sümbülî Geceler
Ne zaman güneş sönse ölen günün ağzında
Balıkların yukarı çıkıp suya dokunmaları gibi
Kül rengi geçmişi de öyle titreşerek dokunuyor
Gözlerinin puslu denizine
İşte o vakit
Sessiz bir yağmur gibi ağlıyor kadın uzun uzun
İçinin koyaklarında eritiyor
Sümbülî gecelerinin koyu gölgelerini
