Ünlem


Bahçelerden elma aşıran haylaz bir çocuk gibi ardıçların, yaban defnelerinin gölgelerini kopardım.
Sevinçlerimin, ağlayışlarımın, hüsranlarımın, serzenişlerimin, yeniden ve yeniden dirilişlerimin sözcüklerini diktim köklerine, zamanın hükmünden uzak topraklarımda.