Ünlemler
Uçuşan bakır çalığı yapraklar
Buğulanan camlar
Bir fincan çay
Bu sabah, imgelerle yüklü bambaşka bir sabah
Köşedeki erik ağacı ne kadar ihtiyarlamış
Sanki az önceydi, pembe-beyaz gülüyordu çiçekleri
Eğilip öpüyorum unutmabenileri saksılarında gizlice
Zihnim, düşüncelerim, belleğim nasıl da yorgun
Hâlâ koyamadım içimde büyüyen kırılgan öykünün ismini
Oysa doluyor odama açık penceremden, duyabiliyorum
Uzakta, ortanca mavisi bir gecenin ılgımında yankılanıyor
O kırılgan öykünün bir türlü koyamadığım ismi
