Zaman içinde Zamana Karışmak
Zamanda dolaşmaya gitmiştim yoktum evde
Kapım örtük
Çiçeklerim bir başındaydı bahçemde
İnen geceyle
Ayın turuncu saçları döküldü ırmağa
Irmak alazlandı
Yitip gitmiş ve henüz yaşanmamış tüm zamanların
Gõlgeleri uzadı birer birer
Kamburlaştılar iyice eğildiler
Irmağı ıslak dudaklarından öptüler
Sonra titreşerek silinip gittiler
Suyun sonsuz sığınağında
Gümüşi parlak ipeksi teniyle
Bir kadın gibi sereserpe uzanmış yatıyordu
Gecenin suskun siyah koynunda
Telâşsız dingin sonsuzcaydı ırmak
Öncelerimi sonralarımı soyunup çıkardım üzerimden
Bıraktım ırmağa
Irmak kadar sonsuz olmuştum çıplaklığımda
