Farkına Varamadan
Farkına varamadan meğer Anne olmuşum...
Dolunayın yıkadığı; gülüşlerin, neşeli seslerin çobanaldatan sarmaşığa pervâsızca yaslanmış leylâğın dallarında çınladığı yaz bahçelerinde ,komşu kızlarla oynanan evcilik oyunlarından bu yana geçen bir ömüre biriktirdiğim eşsiz güzellik Anneliğim...
Mayıs sabahının çiyinde gülümseyen billûrdan bir düş; hatmilerin, gelin çiçeklerinin, şakayıkların renklerinde parıldayan çocukluğumun " Annecilik" oyunları sadece bir dokunuş uzağımda.
Akıp giden zamanın ırmağında leylâk kokusuna kesmiş ; gamsız, tasasız yaz bahçeleri yerini telâşlara, kimi korkulara, tatlı yorgunluklara, tedirginliklere, uyku öncesi toz pembe masallara, öpücüklerle, masum düşleri istemeyerek bölüp okula uyandırmalara ,ödev yapmalara, yap-boz oynamalara bırakıvermişti ben hiç farkına varamadan.
Şimdi, hâlâ daha çocuklarımla birlikte yazmaya devam ettiğim kocaman bir öykü kitabının resimli sayfalarındayım.
Annelik sezilerimin, kadınsı kırılganlıklarımın ,bütün nahif hissedişlerimin muazzam zenginliği ile dünyanın sonsuzluğuna karışıyorum, çoğalıyorum.
Ve biliyorum ki zamanın sonsuz döngüsünde benden birer parça var olmaya devam edecek çocuklarımda.