Sevgili A...,

Bir zaman önce sahafta bulabilmiştim Yunan şair Odisseus Elitis’in “Çılgın Nar Ağacı”nı. İlk sayfasına kurşunkalemle:

“Evinize Ege'nin o güzelim esintileri dolsun. Mutlu günlerde, huzurla okuyun” yazmış Elif, kitabı armağan ederken.

Tarih atılmamıştı cümlenin altına. Hangi yıldı o yıl? Hangi aydı? Mevsimlerden hangisiydi? Kim bilir?

Elif'in, “Ege'nin güzel esintileri” sözüyle seni düşünüyorum dostum, bir kez daha. Senin çoktan sonsuzca veda ettiğin denizinin pırıltısını, gümüşi zeytinliklerde soluyan imbatını düşünüyorum. Ve mektuplarımızı. Ben ne çok yazmıştım, sen ne çok yazmıştın!

Aslında  uzunca bir süreden beri o mektuplardan mürekkep bir kitap hazırlama arzusuyla dopdoluyum. Lakin ne vakit o gücü bulabilirim kendimde? Belki bugün, bir başlangıç olur düşlediğim bu kitap için.

Uzaklardan beni duyabildiğini biliyorum. Dinle bak, bir defasında neler anlatmışım sana:

Merhaba A..., nasılsın? 

İçime tatlı bir tebessüm bırakan mektubun için teşekkür ederim.  Zaman bir şimşek gibi çakıp gidiyor. Son haberleşmemizin üzerinden ne kadar geçti hatırlamıyorum.

Şu sıralar sessizliğe, kendimle kalmaya öylesine ihtiyacım vardı ki, birkaç günlüğüne kaçtım Ankara’dan. İda’nın huzuruna sığındım küçük bir köyde.

Bu öğle sonrası iki saati aşkın oturdum. İda’yı seyrettim. Çocukluktan kalma bir alışkanlık benimkisi, her şeye uzun uzun bakmayı seviyorum.

Gür yeşilin içindeki dağ...  Nesini seyretmiştim? Varlığındaki karşı konulamaz dingin kudreti duymak istemiştim belki. Belki zamana meydan okuyuşunu. Ya da onun bilge duruşunda yaşamı sorguluyordum.

Alçacık yağmur bulutları savrulup duruyordu arkaçlarda. 

Bakmakla biter mi bu berk sonsuzluk?

İyice kararmıştı gök. İlk damlayı hissettiğimde kalktım. Hızlanacaktı belli ki. Çayırların iki yanını sardığı dik patikada orman güllerinin, hünnapların arasından koşarak geçtim. Dönüp yattım sonra. Yorulmuştum. Geç akşam ışığında uyuyakalmışım. 

Sabah hatırladım: 

İda zamanın kaydını tutan iyi bir hikâye anlatıcıydı.

Nihayet yaz da bitti. Güz göründü ufuktan sevgili A... . Unutma, umut bazen bir tomurcuğun açışında gülümser bizlere. Umutla, sevgiyle kal dostum.

Eylül 2023