A,  Araftır.

      Bir kıyısında, nehirler serin seher ürperişlerinde köpüklerinden sabahı doğururlar.

      Diğer kıyısı, ılgımlar peşinde bitap, susamış bir çöl günbatımıdır.

Ş,  Yılankavidir.

     Kar tutmuş dağ sırtlarındaki çığ çığlıklı zorlu yoldur.

K,  Bir gülün, narin bedeninde, bir yaprak düğümünün altındaki en güçsüz yeridir. 

      Hep o en güçsüz yerinden budanır. Her budanışında kanar usul usul.

      Ardında, ağrıyan derin bir boşluk kalır.

Hamiş: Çoğulluğun tatlı gücü gizlidir ya Aşk’ta, işte o yüzden harf harf ayırdım onu. Ayırdım, çünkü harflerinin tekilliğinde sınansın istedim gücü.