Sevgiye...
Platon'un Şölen' indeki Sevgi Tanrısı
Çözer turuncu saçlarını şafağın omuzlarına
Dudağındaki tebessümünün pembesi vurur
Uykudaki bütün yüzlerin üzerine
Güz tenli parlak üzümler gibi sapsarı salkımlanır gök
Rezeneler,sedef otları, funda çiçekleri, hatmiler
Dünyayı taşır kıyılarımıza çiy ıslağı gözlerinde
Gece yüzünü yıkar su kuşlarının gagalarında
Kutsanır kâinat
Sevgi Tanrısı' nın sonsuzluk bakışında
Sabah iner ağır ağır
Sevgi doğar bir kez daha yeniden
Gecenin közünden küllerinden
