Kış gelemedi bir türlü. Güzün renkleri var hâlâ çiseli sabahta. Oysa hatırlıyorum, çoktan beyaza kesmiş olurdu ortalık eskilerde. Pırnakıl kuru yaprak hevengi ağaç dipleri, kıyılar, köşeler. Üşütmeyen ürkek serinlikte karşıladım günün, şehrin üzerine bir örtü gibi yayılan puslu aydınlığını.

Dar zamanlarda bakıp da göremediklerimi kucakladım doyasıya.

Dilimde Orhan Veli vardı nedense.