Neydi düşüncelerimi tutsak alan; José Lezema Lima'nın hayatı boyunca yazmış olduğu tek romanı olan "Paradiso" isimli kitabından alınmış şu uzun cümledeki çözemediğim giz?

"...üzerine ne zamanda ne de mekânda yer alan ülkelerdeki karaya çıkmaların, Çinli bir askerî bandonun geçit töreni gibi sonsuzlukla hiçlik arasında resmedildiği kağıtlar." 

Belki bir dostumla tartışabilirdim cümlenin anlamını ve belki sonra da bana ilginç gelen bu cümle üzerine bir şeyler karalayabilirdim. Ama buna hiç zamanım olamadı bugün. Zira, hani, "Bütün sıkıntılara rağmen hayatta güzel şeyler de oluyor." diyebildiğimiz tatlılıkta bir telâşın, bir koşturmacanın içindeyim. İstanbul'a yollara revân olmağa; Burçemin 92'lik tonton dedesi için yaptığı besteye video klibi çekimine.

Gönlü genç ihtiyarımızı yıldız olma(!) heyecanı ile uyku tutuyor mu bilemiyorum. Ben ise, yarından başlayarak üç gün boyunca, üç kuşak bir arada olmanın ve geriye hoş bir anı bırakabilmenin hazzını yaşayacağım için çok mutluyum. 

Yukarıdaki ilginç cümleye gelince onu unutmadım elbette, üzerinde düşünmeyi bir süreliğine erteledim sadece.