Bir yılın ardından Toroslara Ankara'dan bakarken
Bir "Melodi" geçti Köyceğiz 'den içinin hiç susmayan şarkıları ile.
Haziran 2019
Yaşarız...Biter...Hayatın birbirine benzer anları içinde hissedişlerimiz hep bambaşkadır;hepsi kendi yaşanmış ânına özgüdür biriciktir, tekrarı yoktur.
Zaman bu küçücük fotoğrafa hangi duyumsayışlarımı nakşetmişti kimbilir, neler gelip geçmişti düşüncelerimdem?
Köyceğiz gölünün sükûnetli kıyılarında kendimi kendime bir de doğaya bıraktığım o birkaç saatlik zaman aralığındaki hissedişlerim;ulu tepelerinden dost gözlerle bakan Toroslarda; bütün benliğimi dingin mavisinde arındırdığım dingin,uysal sularda; yumuşacık rüzgârların peşine takılıp uzak tarlalardan kopup gelen eşsiz çiçek kokularında sonsuzca asılıp kaldı bir daha asla tekrarlanmamacasına.
Bir "Melodi" geçti Köyceğiz'den içinin hiç susmayan şarkıları ile...
Bu cümle de bir yıl önce geçirilmiş zamana anlam katan hissedişlerimin özeti olmalı.