Karmakarışığım
Göğünde kara bulutları eksik olmayan toprakların üzerinde yaşanan hikâyelere bilirim hep biraz hüzün bulaşır, eli yüzü acıdır o hikâyelerin. En güzel, en anlamlı , içinde en coşkun duyguları taşıyan günlerde bile dudaklara gülkurusu bir tebessüm yayılırken, gönüllerde bir yerler sessizce ve usul usul ağlar bir yandan.
Kuzusunu yitirmiş tüm annelerimizin sonsuz acılarını içimde duyumsayabiliyorum,canım onlar gibi çok yanıyor benim de. Ülkemize reva görülen yazgının acısını ve bütün kederlerimizi içimde yaşayarak yine de bu gün Annelerimizi , o Güzel Kadınlarımızı öpüyor kutluyorum anneliklerini, anneliğimizi, anne oluşumu kutsuyorum; yitirdiklerimizi bu dünyadan göçüp giderken kalbimize bıraktıkları eşsiz ve derin sevgileri ile yâd ediyorum.
Çocuklarını gönlünce yetiştirip topluma kazandırabilmiş bir anne olmanın kıyısız mutluluğu , gururu ılgıt ılgıt esiyor başımın üzerinde.
Ve ben yine her Anneler Günü' nde olduğum gibi karmakarışık duygularımla öylesine karışığım ki hatta karmakarışığım...